Op 7 september gaat de competitie voor heel wat basketbalteams terug van start. Dat er nog nooit zoveel spelers op het terrein stonden is ongetwijfeld een gevolg van de successen van de nationale teams. De Belgian Cats blikken net terug op hun 2e deelname aan de Olympische Spelen en ook de Belgian Lions kunnen uitpakken met enkele prachtprestaties de voorbije jaren. Ook basketbalsterren zoals Emma Meesseman, Julie Allemand, Julie Vanloo, Toumani Camara en Thibaut Vervoort spreken tot de verbeelding van heel wat jongeren. Opvallend: net geen 30% van alle leden zijn vrouwelijk. Ook dat percentage stijgt gestaag. 66% van alle spelers zijn 18 jaar of jonger.

“We zien de nationale teams als locomotief voor het basketbal,” verklaart Gesquière. “Zij stuwen het basketbal naar een hoger niveau, en dat wordt opgepikt door de media en jongeren. We bereiken nu veel meer mensen dan vroeger. Meer dan een miljoen mensen zagen de halve finale van onze Cats op de Olypische Spelen, dat zijn cijfers om trots op te zijn.”

De groei in leden zet zich ook verder in het aantal opgeleide trainers. “Als federatie zetten we enorm in op het opleiden van trainers,” vertelt Koen Umans, CEO van Basketbal Vlaanderen. “Zo mochten we in 2023 maar liefst 435 nieuwe trainers verwelkomen. Opgeleide trainers zorgen ervoor dat er betere trainingen gegeven worden, en dat helpt dan weer voor het ledenbehoud. En ook voor officials zien we positieve tekenen na het aanstellen van een fulltime manager officials.”

Een andere succesfactor voor het basketbal is het organiseren van internationale events op eigen bodem. Met de succesvolle Olympisch Kwalificatietornooien in 2020 en 2024, en het WK 3x3 in 2022 in Antwerpen bewijst de federatie dat het basketbal leeft in Vlaanderen.

“Maar het gros van het werk wordt natuurlijk gedaan door onze clubs. We zijn enorm trots op onze 224 Vlaamse clubs die zich dag in, dag uit inzetten voor onze sport en de leden. Het recordaantal leden is uiteindelijk hùn verdienste,” aldus Jan Gesquière.

De successen zorgen echter ook voor uitdagingen. Basketbalclubs kunnen soms de toestroom van nieuwe leden niet meer aan. Daardoor ontstaan er wachtlijsten bij clubs.

“Het gaat in de meeste gevallen om dezelfde twee factoren in dit verhaal. Enerzijds is er een tekort aan infrastructuur in bepaalde regio’s, anderzijds zijn er heel wat clubs die onvoldoende trainers en vrijwilligers vinden,” voegt CEO Koen Umans toe. “Men kan bij de federatie terecht voor opleidingen, bijscholingen en ondersteuning voor de verschillende vrijwilligersfuncties. Maar we rekenen uiteraard op de ouders van de leden of andere enthousiastelingen om de stap te zetten om trainer of scheidsrechter te worden. Ook andere vrijwilligers zijn gegeerd door clubs: tafelofficials die de wedstrijden mee begeleiden of mensen die een ander engagement in de club willen opnemen. Voor zij die een handje willen helpen, heb ik één boodschap: meld je aan bij een club in de buurt. Zo kunnen we basketbal de leukste sport voor iédereen houden.” besluit de CEO.